سالروز تولد بسکتبالیستی که اسطوره فوتبال شد
به گزارش چه خبر آنلاین، مجله مهر: ناصر حجازی، اسطوره ای که 23 آذرماه سال 1328 در خیابان آریانا (مالک اشتر) تهران به جهان آمد اما 60 سال بعد در همین ماه پزشکان به او گفتند به سرطان ریه مبتلا شده و تنها 3 ماه فرصت زندگی دارد. آنها خبر نداشتند محافظ دروازه ها، به این راحتی تسلیم نمی گردد و او توانست با روحیه مبارزه طلبانه اش ماه ها پس از این خبر، جسمش را به جای یادش در میان خانواده و اهالی فوتبال زنده نگه دارد.
وقتی به دوران تحصیلی اش را در مدارس هخامنش، ابومسلم، سعادت، سینا، سهند و شرق سپری می کرد، کسی نمی دانست ستاره محبوب فوتبال ایران درحال عظیم شدن است.
علاقه به بسکتبال باعث شد در کنار درس، ورزش را هم پیگیری کند تا مانند لئو یاشین اسطوره دروازه بانی شوروی و دنیا، از ابتدا فوتبالیست نباشد. حضور در تیم بسکتبال دبیرستان ابومسلم در نخستین سال حضور در دبیرستان، نشان از استعدادش داشت. سپس به باشگاه پولاد رفت و تا حضور در مسابقات باشگاه های تهران را تجربه کند اما نخستین افتخار ورزشی اش را با پولاد جشن گرفت، یعنی رسیدن به عنوان چهارم مسابقات بسکتبال تهران.
تغییر زندگی با یک بازی محلی
تیم دبیرستان سینا در زمین شاره 4 اکبرآباد بازی داشت که تا اواخر بازی 6-7 گل دریافت نموده و دروازه بانش هم مصدوم شده بود. آقا حسین دستگاه (خبرنگار وقت کیهان ورزشی) معلم ورزش مدرسه که بسیار ناراحت بود، کنار زمین جوانی قد بلند را دید و ناگهان فریاد زد:هی ناصر، تو قدت بلنده برو توی گل؛ حجازی هم که به همراه دوستانش برای تماشای بازی رفه بود، ناگهان خود را درون دروازه می بیند، اتفاق ساده ای که شروع شهرت ناصر حجازی را رقم زد.
خودش این ماجرا آن روز را این چنین تعریف می نماید: فوتبال را تفریحی دنبال می کردم، چون بسکتبالیست بودم. به همراه دوستانم برای تماشای بازی رفته بودم که دروازه بان تیم مدرسه ما آسیب دید. مربی تیم مرا صدا زد و گفت ناصر بیا برو توگل. گفتم آقا نمی توانم چون وقتی هم که فوتبال بازی می کنم، هافبکم نه دروازه بان. اما اصرارهایش ادامه پیدا کرد و با ترس و لرز و دلهره رفتم درون دروازه. آن روز برای من، روزی بیاد ماندنی و خاطره انگیز است. خودم هم باورم نمی شد با وجود آنکه برای اولین بار درون دروازه ایستاده بودم، اینقدر خوب توپ می گرفتم. بازی که تمام شد همه تماشاگرانی که برای دیدن مسابقه آماده بودند، تشویقم کردند.
راه پیشرفت کم کم برایش هموار می شد؛ او در تست تیم فوتبال جوانان ایران در زمین شماره 3 شهباز حضور یافت، سال 47 بود و وقتی درون دروازه ایستاد، چند شیرجه استثسنایی رفت تا توجه مربیانی از جمله داوود نصیری، محمد بیاتی و رایکوف را به خود جلب کند. رایکوف بلافاصله صدایش کرد و به با گفتن جمله تو انتخاب شدی پسر، فردا بیا تمرین
نقش پرنگ رایکوف در زندگی جوجه!
یک بدبیاری عظیم نزدیک بود چراغ استعداد ناصر را خیلی زود خاموش کند اما بعد از طی کردن دوران آسیب دیدگی از ناحیه کتف، دوباره به محل تمرین تیم جوانان رفت. البته شانس او برای رسیدن به پیراهن تیم فوتبال جوانان ایران بسیار اندک شده بود اما از رایکوف خواست شانس دوباره ای در اختیارش قرار دهد. این اتفاق هم افتاد تا با درخشش در تمرینات، فرصت پوشیدن پیراهن تیم ایران را بدست آورد.
سفر به شوروی سابق نخستین تجربه بین المللی اش بود. تیمش 12 گل در 4 بازی خورد تا صدای مدافعانی از جمله مصطفی عرب، حسن حبیبی، محراب شاهرخی و جعفر کاشانی درآید. در یکی از آن بازی ها جمله ساکت شو جوجه را در زمین چیدن خط دفاع تیمش از یکی از بازیکنان شنید اما همین جوجه خیلی زود عقاب آسیا لقب گرفت.
مدتی بعد تیم ایران با 4 گل مغلوب ترکیه شد که حسن حبیبی کاپیتان آن موقع تیم، حجازی را مقصر اصلی این شکست سنگین خواند. همه حرفش را باور کردند زیرا چندی قبل در شوروی هم 12 گل خورده بود اما باز هم رایکوف پاس این دروازه بان جوان ایستاد زیرا می دانست او روزی گلر عظیمی می گردد.
وقتی با 6 هزار تومن آبی پوش شد
حجازی در دوران بازیگری در تیم های فوتبال نادر، تاج، شهباز و استقلال بازی کرد. تیم نادر اولین باشگاه حجازی بود که با دریافت 300 تومان با این تیم قرارداد بست. نادر در آن موقع در دسته دوم باشگاه های تهران بازی می کرد.
ناصر حجازی سپس دروازه بان باشگاه تاج سابق (استقلال) شد. زمانی که تیم ملی از ترکیه بازگشت مرحوم علی دانایی فرد پیشنهاد بازی در تاج را به حجازی داد و از سویی دیگر مرحوم آقا مدد نیز علاقمند بود که حجازی را به راه آهن ببرد. حجازی در نهایت با دریافت مبلغ 6 هزار تومان با تاج قرارداد امضا کرد و در ماه نیز 250 تومان حقوق برایش در نظر گرفته شد.
این انتقال برای ناصر حجازی بسیار خوش یمن بود و حجازی در همان سال اول، قهرمانی در مسابقات فوتبال جام باشگاه های آسیا و لیگ فوتبال کشور را با تیم تاج سابق جشن گرفت.
ناصر حجازی با تیم تاج سابق در سال های 1345 و 1350 قهرمان تهران و در سال 1353 قهرمان لیگ دوم تخت جمشید شد. حجازی در سال 1356 به شهباز رفت و یک سال و نیم بازی برای این تیم را تجربه کرد و در سال 1358 به استقلال بازگشت.
اسطوره در مرحله دوم حضور در جمع آبی پوشان، هفت سال دیگر در این تیم بازی کرد و با آبی های تهران دو بار در سال های 1362 و 1364 در حالی که بازوبند کاپیتانی تیمش را بر بازو می بست، قهرمان مسابقات فوتبال جام باشگاه های تهران شد.
بازی برای منچستریونایتد
حجازی زمانی که با تیم ملی به فرانسه رفت (پیش از جام دنیای 1978 آرژانتین) با پیشنهاد تیم پاریسن ژرمن فرانسه روبرو شد. نماینده این تیم در اردوی تیم با مهاجرانی درباره انتقال حجازی صحبت کرد اما حشمت مهاجرانی حجازی را متقاعد کرد که بعد از جام دنیای ممکن است با پیشنهادهای بهتری روبه رو گردد و به این ترتیب این انتقال صورت نگرفت.
وی بعد از حضور در جام دنیای در سال 1356 از طرف باشگاه منچستر یونایتد پیشنهادی دریافت کرد و یک ماه با این تیم تمرین کرد و 5 بازی نیز در تیم ذخیره های منچستر انجام داد. آنها در نخستین بازی در اولدترافورد 5 بر صفر بولتون را شکست دادند و حجازی درخشش چشمگیری در آن بازی داشت. بعد از آن ملاقات دیوید فکستون سرمربی منچستر حجازی را پسندید تا در یکی دیگر از بازی های تدارکاتی حجازی در برابر تیم استوک سیتی برای منچستر یونایتد بازی کرد.
تجربه جام دنیای و المپیک
حجازی در 17 سالگی توسط رایکوف به تیم فوتبال جوانان کشورمان دعوت شد و 2 سال بعد یعنی سال 1348 دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران شد، آنهم در حضور عظیمانی مثل مهدی کشاورز و مرحوم فرهنگ بادکوبه در تاج قدیم و فرامرز ظلی و عزیز اصلی در تیم های دیگر، همچنان در حال قدرت نمایی بودند.
نخستین بازی ملی خود را در 22 شهریور 1348 در آنکارا در مقابل پاکستان انجام داد که با نتیجه 4 بر 2 به نفع ایران خاتمه یافت. بعد از ملحق شدن به تیم ملی ایران وی توانست با تصاحب جام ملت های آسیا در سال 1346 به افتخارات خود بیافزاید. وی قهرمانی در جام ملت های آسیا را دوبار دیگر در سال های 1350 و 1354 همراه با تیم ملی ایران تجربه کرد.
یک قهرمانی در بازی های آسیایی 1974، حضور در المپیک 1972 مونیخ و جام دنیای 1978 آرژانتین، کسب سهمیه حضور در المپیک 1976 مونترال و مقام سومی جام ملت های آسیا 1980 از دیگر افتخارات اسطوره فوتبال ایران بود.
ناصر حجازی، آخرین بار سال 1359 و در حالی که تنها 29 سال داشت و در بازی ایران - کویت درون دروازه تیم ملی نهاده شد. حجازی تا سال 1359 دروازه بان اول ایران بود اما بعد از آن به خاطر قانون 29 ساله ها که حضور در دروازه را برای بازیکنانی که بیش از 29 سال دارند منع می کرد، در اوج دوران ورزشی از تیم ملی کنار گذاشته شد و خاتمه در سال 1365 فوتبال را در 36 سالگی کنار گذاشت.
بردن پرسپولیس با تیمی از بنگلادش
نخستین تجربه مربیگری حجازی در محمدان بنگلادش بود، نقطه اوج این باشگاه در سال 1367 با پیروزی بر پرسپولیس و صعود به یک چهارم نهایی جام باشگا های آسیا رقم خورد. حجازی به تیم فوتبال محمدان بنگلادش رفت و بعد از مدت کوتاهی سنگربانی، تبدیل به سرمربی موفقی برای این تیم شد و در آن سال محمدان بنگلادش را به جمع هشت تیم برتر آسیا رساند.
ناصر حجازی در سال 1369 و در حالی که 40 ساله بود، به ایران بازگشت. وی مربی بسیاری از تیم های فوتبال از قبیل بانک تجارت، شهرداری کرمان، ماشین سازی تبریز، ذوب آهن و سپاهان اصفهان، نساجی مازندران، استقلال تهران، استقلال رشت و استقلال اهواز بوده است.
در زمان مربیگری تیم استقلال تهران، ناصر حجازی توانست با این تیم به فینال جام باشگاه های آسیا برسد ولی در نهایت آبی پوشان را به نایب قهرمانی قاره کهن رساند. در طی دوران مربیگری، ناصر حجازی توانسته است بازیکنانی مانند علی دایی و رحمان رضایی را به فوتبال ایران معرفی کند.
حجازی از محبوب ترین و مشهورترین فوتبالیست های ایرانی به شمار می رود و در استقلال تهران از او به عنوان تنها اسطوره این باشگاه نام برده می گردد. در سال 1378 کنفدراسیون فوتبال آسیا وی را به عنوان دومین دروازه بان برتر قرن بیستمِ این قاره انتخاب کرد.
ضمن اینکه فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال حجازی را دومین دروازه بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد الدعایه عربستانی معرفی نموده است.
وقتی فنونی زاده می گفت بزنید زیرش...
حجازی در خصوص مسابقه محمدان بنگلادش با پرسپولیس اینگونه صحبت کرد: رئیس باشگاه گفت می خواهم بیایم رختکن بگویم کمتر گل بخورید آبرویمان نرود. گفتم می خواهی بیایی روحیه بچه ها را تضعیف کنی؟ لازم ننموده، خودم به رختکن رفتم و گفتم بچه ها من پرسپولیس را می شناسم اصلا تیم نیست. خلاصه به داخل زمین رفتیم. در نیمه اول با گل کرمانی از ما جلو افتادند.
در بین دو نیمه حسابی به بچه ها توپیدم. چشم تان روز بد نبیند با گل بیژن طاهری بازی را مساوی کردیم. بعد از آن گل خیلی فشار آوردیم چون برای صعود احتیاج به پیروزی داشتیم. بازی طوری شده بود که فنونی زاده کاپیتان پرسپولیس می گفت بچه ها بزنید زیرش، یک بر یک هم می ریم بالا! در دقیقه 88 سانتری شد و مهاجم خارجی و سرعتی ما توپ را از زیر دستان سلطانی وارد دروازه کرد تا 2 بر یک پیروز شویم.
این برد در تاریخ محمدان بنگلادش بی سابقه بود. بعد از بازی جشنی گرفتند که باورنکردنی بود. تمام مردم شهر بیرون آمده بودند. در جشن شهردار و وزیر امور خارجه هم حضور داشتند.
بعضی از افتخارات ناصر حجازی:
در سمت بازیکن (باشگاهی):
قهرمانی جام باشگاه های تهران (1347)
قهرمانی جام باشگاه های تهران (1348)
قهرمانی جام حذفی (1348)
جام میلز هندوستان (1348)
نایب قهرمانی جام باشگاه های تهران (1349)
نایب قهرمانی جام حذفی (1349)
قهرمانی جام باشگاه های آسیا (1349)
جام میلز هندوستان (1349)
قهرمانی جام باشگاه های تهران (1350)
قهرمانی جام دوستی (1351)
نایب قهرمانی جام هندوستان (1351)
قهرمانی جام اتحاد (1352)
نایب قهرمانی جام تخت جمشید (1352)
قهرمانی جام تخت جمشید (1353)
قهرمانی جام حذفی کشوری (1356)
در سمت بازیکن (ملی):
حضور در بازی های المپیک مونیخ 1972 (1350)
قهرمانی جام ملت های آسیا 1972 (1350)
قهرمانی در مسابقات جام ایران (1351)
قهرمانی بازی های آسیایی 1974 (1352)
قهرمانی جام ملت های آسیا 1976 (1354)
کسب سهمیه حضور در بازی های المیپیک 1976 (1354)
حضور در جام دنیای 1978 آرژانتین (1356)
مقام سومی جام ملت های آسیا 1980 (1358)
در سمت مربی:
قهرمان لیگ کشور 1376
قهرمانی جام پرچم ترکمنستان (1376)
نایب قهرمانی لیگ کشور (1377)
نایب قهرمانی جام باشگاه های آسیا 1377
صعود به جمع 8 تیم برتر آسیا همراه با تیم محمدان بنگلادش
منبع: خبرگزاری مهر