نظام سیاسی آمریکا
به گزارش چه خبر آنلاین، ساختار قدرت
ایالات متحده دارای ساختاری پیچیده در قدرت است. نقش های اصلی این ساختار به عهده رییس جمهور، کنگره، نظام قضایی و دولت های ایالتی می باشد. قوای این کشور به صورت کاملا مستقل از یکدیگر عمل می کنند. قوه مجریه شامل رییس جمهور و مشاورانی است که به او خدمت می کنند. کنگره، که وظیفه قانون گذاری را به عهده دارد، از دو بخش سنا و خانه کنندگان تشکیل می گردد و قوه قضاییه شامل دادگاه های فدرال و دیوان عالی می گردد.
احزاب
اگرچه احزابی همچون حزب سبز و حزب آزادی در آمریکا فعالند، حزب دموکرات (معروف به مرکز چپ لیبرال) و حزب جمهوری خواه (مشهور به بال راست محافظه کار)، دو قطبی تسلط را در سیاست های آمریکا پس از جنگ داخلی به دست گرفته اند. این تسلط تا حدی بالاست که رییس جمهور ایالات متعهده در پنج دوره از انتخابات های این کشور، منتخب مردم نبوده است و با رای الکترال به کاخ سفید راه یافته است. این نفوذ و تسلط دوقطبی که با اعمال محدودیت ها و ممنوعیت های رسمی و غیررسمی و به تدریج ایجاد شده است، نظام سیاسی آمریکا را از تمام کشورهای دنیا متمایز می کند.
ارتباط بخش های مختلف قدرت
اعضای دیوان عالی فدرال توسط رییس جمهور معرفی و با رای اعتماد سناتورها تایید می شوند. دیوان عالی فدرال دارای قدرتی برتر است و بر قوه مجریه و مقننه نظارت می کند. این دیوان می تواند رییس جمهور را مجرم اعلام کند و مصوبات آن برای همه لازم الاجراست. کسانی که برای دیوان عالی انتخاب و تایید می شوند، مگر با اعلام جرم و محکوم شدن، برکنار نمی شوند تا به راحتی و بدون ترس بر دو قوه دیگر نظارت نمایند.
برای جلوگیری از دیکتاتوری اکثریت، رییس جمهور حق وتوی مصوبات قوه مقننه را دارد. البته اگر بیش از دو سوم مجلس نمایندگان و سنا به یک قانون رای دهند، نظر رییس جمهور بی اثر خواهد شد. همچنین مجلس نمایندگان قادر است در صورت تخلف رییس جمهور از قوانین استیضاح اورا به رای بگذارد و در صورت تصویب طرح، رییس جمهور موظف است در سنا حاضر شده و دفاعیات خود را ارائه کند.
علت وجود این روابط، پایدار ماندن سیاست های کلی سیستم است و اینکه یک شخص نتواند راستا حرکت نظام سیاسی و کشور را تغییر دهد.
منبع: اینترنت